ในสวนยางหมู่บ้านพัฒนารุ่งเรือง ม.18 ต.ห้วยซ้อ อ.เชียงของ จ.เชียงราย นายพิเศษ ฐาแหล่ง ผอ.โรงเรียนห้วยซ้อวิทยาคมรัชมังคลาภิเษก นายธีระพงษ์ อินพา  ผู้ใหญ่บ้านพัฒนารุ่งเรือง ได้เดินไปพบกับ  นายซ้อน สมพาน อายุ 51 ปี พ่อของ ด.ช.เดชันต์ สมพาน หรือน้อง ภูดอย อายุ 14 ปี ซึ่งเป็นนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนห้วยซ้อวิทยาคมรัชมังคลาภิเษก หลังจากที่พบว่าน้องภูดอยได้ขาดเรียนบ่อยครั้ง เนื่องจากความเดือนร้อนทางบ้านที่อยู่ห่างไกลจากโรงเรียน และปัญหาความยากจน ทำให้ต้องขาดเรียนอยู่บ่อยครั้ง

ซึ่งพื้นที่พักอาศัยอยู่ห่างจากโรงเรียนประมาณ 14 กิโลเมตร แต่เป็นทางทุรกันดาร และเป็นเนินเขาใช้เวลาเดินทางประมาณ 30 นาที แต่หากในช่วงฤดูฝนอาจจะใช้เวลานาน 2-3 ชั่วโมง เมื่อไปถึงพบว่าสภาพความเป็นอยู่เป็นเพิงพักภายในสวนยาง ที่น้องภูดอยอาศัยอยู่กับพ่อ 2 คน เนื่องจากแม่ต้องไปรับจ้างอีกแห่งหนึ่งซึ่งไกลกว่ากันมาก อาทิตย์หนึ่งจะได้พบกันสักครั้ง

นายธีระพงษ์ อินพา  ผู้ใหญ่บ้านพัฒนารุ่งเรือง กล่าวว่า  ได้พบปัญหาความยากจนของรายนี้คือไม่มีที่ดินเป็นของตัวเอง อาศัยมารับจ้างกรีดยางและอยู่อาศัยในสวนยางของเถ้าแก่ การเดินทางยากลำบากโดยเฉพาะฤดูฝนจะลำบากมาก ซึ่งอยากให้ทางหน่วยงานต่างๆเข้ามาช่วยเหลือ ซึ่งเบื้องต้นทางชุมชนก็พยามยามช่วยเหลือเท่าที่จะช่วยได้ ส่วนการเดินทางไปโรงเรียนของ น้องภูดอย นั้นยังไม่สามารถให้การช่วยเหลืออะไรได้มาก ได้ประสานขอความช่วยเหลือจากหน่วยงานอื่นๆเข้ามาช่วย ในส่วนของการช่วยเหลือในการสร้างหรือซ่อมแซมบ้านทางชุมชนไม่สามารถดำเนินการให้ได้เพราะว่าไม่มีที่ดินเป็นของตนเอง จึงได้ให้การช่วยเหลือในด้านเครื่องใช้ ของกินของใช้แทน

นายพิเศษ ฐาแหล่ง ผอ.โรงเรียนห้วยซ้อวิทยาคมรัชมังคลาภิเษก กล่าวว่า  น้องได้เข้าโรงเรียนห้วยซ้อวิทยาคม รัชมังคลาภิเษก ตั้งแต่ต้นเทอม หรือได้ประมาณ 1 เดือนกว่า จากการสอบถามเพื่อนรอบข้างและครูประจำชั้นก็พบว่า น้องเป็นคนที่เข้ากับเพื่อน และมีอัธยาศัยดี แต่อาจจะมีปัญหาด้านการอ่านการเขียน ซึ่งทางโรงเรียนก็ได้พยามช่วยแก้ปัญหาให้ โดยทางโรงเรียนได้พบว่า น้องมีปัญหาทางครอบครัว โดยพบว่าเมื่อตอนที่ผมได้ไปแนะแนวให้เรียนต่อชั้นมัธยศึกษา โดยได้รับข้อมูลจากครูประจำชั้นประถมปีที่ 6 ว่าน้อมีปัญหาเรื่องการเรียน ขาดเรียนบ่อย ทำให้เราติดตามมาโดยตลอดและพบว่ามีปัญหาด้านที่อยู่อาศัยและการเดินทางมาโรงเรียน ก่อนเปิดเรียนจึงได้ประสานกับผู้ปกครองว่าจะหาทางออกและจัดการอย่างไร แต่หลังจากที่เปิดเทอมมาได้ 1 สัปดาห์น้องก็ยังไม่ไปโรงเรียน จึงได้ไปตามหาก็กลับมาเรียนได้เพียง 1 สัปดาห์ก็หายไปอีก จนไปติดตาม และร่วมกับผู้ปกครองหาทางออกว่าจะช่วยเหลือเบื้องต้นให้น้องมาโรงเรียนได้อย่างไร เช่นการช่วยเหลือเรื่องเสื้อผ้าและอุปกรณ์การเรียนตามการสนับสนุนของรัฐบาล ได้จัดสรรไว้ให้ อีกทางหนึ่งได้ทำเรื่องช่วยเหลือให้ได้รับทุนนักเรียนยากจนของ สพฐ. หรือ กศส. ซึ่งมีทุนในการช่วยเหลือให้  และจะจัดหาทุนในเรียนต่อและการใช้ชีวิต

นายซ้อน สมพาน อายุ 51 ปี พ่อของ ด.ช.เดชันต์ กล่าวว่า ครอบครัวค่อนข้างลำบาก ไม่มีบ้านเป็นของตนเอง อาศัยอยู่สวนยางเขา รับจากกรีดยางอย่างเดียว มีรายได้น้อยเลยไม่มีค่ารถรับส่ง ผมต้องไปส่งลูกจากสวนยางพาราไปที่โรงเรียนก็ประมาณ 14 กิโลเมตรทุกวัน บางวันฝนตกหนักก็ไม่ได้ไปส่ง เสื้อผ้าที่ใช้ก็เป็นเสื้อผ้ามือสองที่เขาบริจาคให้ ก็อยากให้ลูกเรียน แต่สุดท้ายก็อยู่ที่ลูกจะเลือกว่าจะเรียนหรือออกมาช่วยงาน ถ้ามีคนช่วยเหลือก็อยากให้ลูกได้เรียนต่อ แต่พ่อแม่จนปัญญาจริงๆ

โดยในการไปเยี่ยมบ้านในครั้งนี้ก็ได้มอบเสื้อผ้าชุดนักเรียน สิ่งของอาหาร เครื่องอุปโภคบริโภคให้กับครอบครัวของน้องภูดอย และมอบค่าอาหารกลางวันที่โรงเรียน เพื่อเป็นการช่วยเหลือในเบื้องต้น สำหรับผู้ที่มีจิตเมตตาสามารถบริจาคเงินช่วยเหลือได้ที่เลขบัญชี 202248846377 ชื่อบัญชี นายซ้อน สมพาน ธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตร สาขาบุญเรือง

ภาพ-ข่าว ณัฐวัตร ลาพิงค์/เชียงราย